Fotoğraf: Hakan Ottaş
Duydunuz mu?
İnşaat işçisi fotoğraf sergisi açmış...
Hakan Ottaş İnşaat İşçisi. Harç karar, duvar örer, oturamayacağı dahası yakınından dahi geçemeyeceği binalar yapar. Onun da itirazları var. Daha iyi daha güzel bir dünyanın özlemini duyar. İşinden, eşinden zaman ayırarak fotoğraf çeker. İtirazlarını fotoğrafın diliyle göstermeye, duyurmaya çalışır. Duygularını, sevinçlerini, acılarını paylaşır. Fotoğrafın bu anlamda bir iletişim aracı olduğunu keşfeder. Kimi zaman fotoğraf çeker kimi zaman fotoğraf yapar. Sosyal medyadan paylaşır. Kendini geliştirdikçe güveni artar. Arşivi zenginleşir. Karma sergiler derken o büyük an gelir. Kişisel fotoğraf sergisi...
Mersin’de yaşayan ve 30 yıldır inşaatlarda çalışan Hakan Ottaş, tersane emekçisi olan Şair Yazar Sennur Sezer’den etkilenmiş. Ottaş, işçilerin yaşamlarının sadece çalışmak olmadığını söylüyor. Aynı zamanda düşünen hayaller kurabilen insanlar olduğunu, işçilerin de sanat yapabileceklerini hem de en hakikisinden bir içerik katabileceklerini gösteriyor. Hakan Ottaş 5 yıl önce fotoğrafla ilgilenmeye başlamış. Çektiği fotoğraflarla içinde yaşadığı dünyayı bizlere gösteriyor. Fotoğraflarından mini bir seçkiyi Mersin’de Ziraat Bankası Pozcu Şubesinin yanında bulunan inşaatta 21-22 nisanda sergiledi. Umarım gördüğü talep üzerine sergi süresi uzatılır ve başka inşaatlarda da açılır.
Sergi öncesi Hakan’la internet üzerinden görüştük, sergileyeceği fotoğrafların çoğunu gördüm. Gönül isterdi ki Mersin’de sergisini görebileyim. Olmadı başka bir sergiye diyelim. Hakan’ın bu girişimi bana 1930’lar Almanyası’nda yayımlanan AIZ’yi (resimli işçi gazetesi) hatırlattı. ‘‘Herkes fotoğraf çekebilir!’’ sloganıyla işçi semtlerinde açılan fotoğraf kursları ve haftada 500 bin tirajlı işçi gazetesinin işçi fotoğrafçıları...
Hakan’ın fotoğrafları hakiki fotoğraflar olarak sorguluyor yaşamı. Fotoğraflar yalnızca inşaatlardan değil. Fotoğrafın değişik alanlarını kapsıyor. Genel olarak belgesel diyebiliriz. Bazen makro denemeleri manzara, çiçek, hayvan kısaca yaşadığı ortamdan herkesin bakıp geçtiklerinden gördüklerini çekmiş. En güzeli ise fotoğrafların inşaatta sergilenmiş olması. Fotoğrafçının mesleği, fotoğrafların konusu ve mekanın oluşturduğu birlik serginin amacını ve sunum şekli aynı zamanda bir performans sanatının da uygulandığını gösteriyor. İzleyicilerin yorumlarına bakılırsa artık Hakan iflah olmaz , bol bol sergi göreceğiz gibi.
Fotoğraflar üzerine uzun uzun konuşulabilir ama beni etkileyen 2 keçinin bir koltukta oturan fotoğrafı oldu.
Ellerine gözüne sağlık Hakan. Bir de seni yüreklendiren dostlarının ısrarına...
Evet işçiler de fotoğraf yapabilir.